Diagnostisch trillingsonderzoek

Als de buurman aan de andere zijde van uw woningscheidende wand saxofoon speelt dan kan het geluid via allerlei wegen bij u in de ruimte terecht komen.

Door uw oor achtereenvolgens op de scheidingswand, de vloer, het plafond en de overige wanden te houden kunt u zelf op een eenvoudige manier vaststellen hoe het geluid zich voortplant van de zender (uw saxofoon spelende buurman) naar de ontvanger (uzelf).

U kunt niet alleen vaststellen hoe het geluid zich voortplant, u kunt ook vaststellen (diagnosticeren) waar de zwakke schakel zit. Als er bijvoorbeeld sprake is van een hele zware scheidingswand en een hele lichte vloer, dan zal de overdracht via de vloer de zwakke schakel zijn. De vloer zal dan het meeste geluid afstralen. U kunt zich voorstellen dat in dit geval het plaatsen van een voorzetwand vóór de scheidingswand niet veel zal helpen, het geluid plant zich namelijk voornamelijk voort via de vloer.

 

Als u uw oor tegen een wand legt, dan “meet” u de geluidafstraling van die wand. Ondanks het feit dat een geoefend oor een uitstekend diagnose middel is, gebruikt een akoesticus een objectief meetinstrument, namelijk een trillingsopnemer. Onderstaande foto geeft een praktijkmeting met een trillingsopnemer op een wand weer.

Met behulp van dergelijke trillingsmetingen wordt nauwkeurig vastgesteld hoe en in welke mate het geluid zich voortplant van uw buurman naar uzelf. Deze diagnose is noodzakelijk om een passend advies te kunnen verstrekken om eventueel optredende geluidoverlast te doen laten verdwijnen. Een van de meest voorkomende fouten kan hiermee worden voorkomen: het ad hoc plaatsen van een voorzetwand tegen een wand, waarbij juist een ander constructieonderdeel (bijvoorbeeld de vloer, het plafond of een andere wand) de zwakke schakel vormt.

 

Bij een diagnostisch trillingsonderzoek wordt een geluidbron opgesteld in de zogenaamde zendruimte (de ruimte waarin de buurman saxofoon speelt). Vervolgens worden op alle wanden in de ontvangruimte trillingsmetingen verricht. Ná het uitwerken van de metingen en het verrichten van aanvullende berekeningen, wordt een grafiek met de geluidafstraling voor de verschillende constructieonderdelen gemaakt.

 

Deze grafiek bevat voor een akoesticus een schat aan informatie, zoals:

• Het gemeten geluidspectrum in de ontvangruimte ten gevolge van de geluidbron die in de naastliggende ruimte staat;
• De gemeten geluidsspectra in de ontvangruimte ten gevolge van de geluidafstraling van alle constructieonderdelen (wanden, de vloer, het plafond, de beglazing enz.) die grenzen aan de ontvangruimte.

Onderstaande figuur geeft een voorbeeld van een dergelijke grafiek. Uit de grafiek kan geconcludeerd worden dat de geluidafstraling van beglazing #1 groter is dan die van de woningscheidende wand. Dit betekent dat er meer geluid in de ontvangruimte binnenkomt via de beglazing dan via de directe scheidingswand! Het plaatsen van een voorzetwand tegen de woningscheidende wand zou dus geen goede maatregel zijn. Het effect van een dergelijke maatregel zou in de ontvangruimte onvoldoende of zelfs niet merkbaar zijn. 

Een goede objectieve diagnose is dus een voorwaarde voor een goed advies, zodat teleurstellingen achteraf voorkomen kunnen worden.

Uiteraard kan het zijn dat de totale onderzoekskosten hoger uitvallen dan u in eerste instantie had verwacht. Vaak is het echter zo dat deze kosten ruimschoots worden terugverdiend, aangezien sprake is van een passend maatwerkadvies.

 

De specialisten van Greten Raadgevende Ingenieurs zijn u uiteraard graag van dienst om uw vragen over diagnostische trillingsonderzoeken te beantwoorden.